รีวิวหนังสือเรื่อง ฆาตกรรมความฝัน
ชื่อเรื่อง ฆาตกรรมความฝัน
ผู้แต่ง ปานศักดิ์ นาแสวง
สำนักพิมพ์ Post
Books
หนังสือเล่มนี้เป็นแนวเกี่ยวกับสะท้อนสังคมอีกเล่มหนึ่งที่น่าสนใจมาก
เพราะเรื่องสั้นในแต่ละตอนของหนังสือเล่มนี้ มักจะทำให้เกิดคำถามเสมอว่า
อะไรถูกอะไรผิด บางอย่างจากผิดเป็นถูก
บางอย่างจากถูกแต่กลายเป็นผิด หรือบางอย่างมันอาจจะไม่ได้ผิดปกติอะไรเลยแม้แต่น้อย
แต่กลับถูกมองว่าผิดเพราะไม่เหมือนคนในสังคมที่เขาทำกัน
เราไม่สามารถสรุปอะไรได้เลย ว่าเพราะอะไรเขาถึงทำแบบนั้น
เขาถึงเลือกแบบนั้น
ทำไมเขาถึงเชื่อแบบนั้น
เราไม่สามารถรู้อะไรเลยนอกจากตัวชองเราเอง
เรารู้ดีเสมอว่าเราทำอะไร เราเป็นอะไร เช่น เรื่อง เด็กหญิงความสุขไม่เคยหัวเราะ
เรื่องนี้ที่ยกมาเป็นเรื่องที่สามในเล่มนี้
ที่ฉันชอบเพราะว่ามันสะท้อนในสังคมด้านการตัดสินคนอื่นจากกฎของสังคม เด็กหญิงความสุขเป็นเด็กที่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยหัวเราะเลยสักครั้ง
ทำให้ที่บ้านเป็นกังวลเพราะคิดว่าเธอไม่เหมือนคนปกติ จนต้องพาไปหาหมอ เพื่อให้เธอหัวเราะ และสุดท้ายเธอทะลักเสียงหัวเราะออกมา ซึ่งเสียงหัวเราะของเธอที่ใคร ๆ อยากให้เธอทำนั้นมันกลับกลายเป็นเสียงที่โหยหวนและวังเวง เหมือนเสียงสัตว์ได้รับความบาดเจ็บ
มันทำให้เห็นว่าเราได้สูญเสียการเป็นตัวเองเพื่อทำให้เป็นไปตามกฎของสังคม เป็นไปตามค่านิยมของสังคมที่คนส่วนใหญ่นิยม
เพราะการเป็นตัวเองเราไม่ได้รับการยอมรับของคนรอบข้าง และมักจะถูกมองว่าเป็นผู้ป่วยหรือคนผิดปกติ ต้องได้รับการรักษาเพื่อให้เป็นไปตามสังคมรอบข้างเขานิยมกัน เรื่องนี้คงเป็นตลกร้ายเสียมากกว่าที่จะขบขันได้ลงสำหรับฉัน
และในเล่มนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจรออยู่อีกเพียบ ใครที่สนใจหนังสือเล่มนี้ก็ลองหามาอ่านกันนะคะ รับรองว่าถ้าใครชอบแนวนี้ คุณจะต้องอ่านจนวางไม่ลงแน่ ๆ
