ชื่อบทกวี
“ด่า” ในรวมบทกวี “มือนั้นสีขาว”
โดย ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
ตีความได้ว่า
ในตอนนี้สร้างความสะเทือนใจให้ไม่น้อยเลย
ที่บอกว่าสะเทือนใจเป็นเพราะว่า ทั้งสะเทือนใจที่ชาวบ้านนั้นกล้าด่าพระสงฆ์ไล่หลังรถมอเตอร์ไซค์ที่พระสงฆ์รีบขับ
และแม่ของพระสงฆ์เสียชีวิต
คำด่าที่ชาวบ้านคนนี้พูดนั้น
มันกลับสะท้อนให้เห็นว่า คนนั้นเริ่มศรัทธาในศาสนาน้อยลงแล้วหรือ
ถึงได้กล้าด่าพระด่าเจ้า และมันทำให้ดิฉันได้รู้สึกว่า
การที่เราพลั้งปากด่าใครสักคนหนึ่งด้วยความโมโห ด้วยอารมณ์ที่ขาดสติ
ไม่ว่าคนที่เราด่านั้นจะเป็นใครก็ตาม สิ่งต่าง ๆ ที่เขาทำให้เราเกิดไม่พอใจนั้น
บางทีเขาอาจจะมีเหตุผลของเขาที่เรานั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย แต่เรากลับเอาความรู้สึกของเราไปตัดสินว่าเขาต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้
เหมือนเช่นในเรื่องนี้
ที่ชาวบ้านคนนั้นด่าพระสงฆ์ที่ขับรถมอเตอร์ไซค์เร็วมาก ชาวบ้านด่าว่า “โคตรแม่มันตายห่ารึยังไง” คือชาวบ้านด่าไล่หลังรถมอเตอร์ไซค์ที่พระสงฆ์ขับผ่านไปแล้ว
แต่เมื่อเรามาดูเหตุการณ์อีกอันหนึ่งสาเหตุที่พระสงฆ์ต้องขับรถเร็วแบบนั้น
ก็เพราะว่าแม่ของพระสงฆ์นั้นกำลังจะสิ้นใจ ขนาดที่พระสงฆ์ขับมอเตอร์ไซค์เร็วแค่ไหนแล้วก็ตาม
แต่ก็ยังมาไม่ทันที่จะได้ดูใจแม่ เพราะแม่ได้สิ้นใจไปแล้ว
เรื่องนี้ทำให้รู้สึกว่า
เราไม่ควรจะด่าจะว่าใครเพราะอารมณ์ขาดสติ
เราต้องคิดก่อนว่าคนทุกคนมีเหตุผลในการจะทำแต่ละสิ่ง
ซึ่งเหตุผลเหล่านั้นเราจะเข้าใจเขาหรือไม่เข้าใจเขาก็ตาม แต่เราก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเอาความรู้สึกของตัวเองไปตัดสินคนเรานั้นอยู่แล้ว
และทำให้เห็นสัจธรรมบางอย่างของชีวิต
ชีวิตที่จะหมดลมหายใจนั้นไม่มีทางที่ใครจะสามารถห้ามได้
ทุกอย่างมันมีเวลาของมันเสมอ ถึงแม้ว่าเราจะรีบแค่ไหน ทำดีที่สุดตอนนั้นได้แค่ไหน
แต่เมื่อมันถึงเวลาต้องไปเราก็ไม่สามารถห้ามอะไรได้ อย่างเช่นแม่ของพระสงฆ์รูปนี้