ตีความบทกวี ชื่อบทกวี “ในห้องนั้น” ในรวมบทกวี “หากภายในเราลึกราวมหาสมุทร” โดย ซะการีย์ยา อมตยา

ตีความบทกวี

ชื่อบทกวี “ในห้องนั้น” ในรวมบทกวี “หากภายในเราลึกราวมหาสมุทร” โดย ซะการีย์ยา อมตยา

ตีความได้ว่า

          ในบทกวีนี้จากข้อความแรกจะเห็นได้ว่าเหตุการณ์นี้อยู่ในห้องพิจารณาคดีลับที่ถูกปิดตาย  แต่ไม่ได้รับความยุติธรรม เพราะมีอำนาจของเงินเข้ามาเกี่ยวด้วย จะเห็นได้จากจ้อความนี้ “ถ้อยคำนั้นตอกตรึงด้วยตะปูดอกทอง เลือดไหลท้นเกินตาตุ่มเสื้อคลุมยุติธรรม” ต่อมามีการกล่าวถึงความเป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ โดยการใส่ความรู้สึกให้กับสิ่งของเห็นได้จากข้อความนี้ “ในห้องนั้นกรอบไม้ทาสีกำลังหัวร่อ โต๊ะเก้าอี้ปฏิเสธสังฆกรรมอย่างพะอืดพะอม  ตาชั่งนรกสวรรค์เอียงกระเท่เร่เกือบสิ้นบุญ” จากบทนี้จะเห็นได้ว่าในห้องนั้นมีกรอบไม้ที่หัวเราะได้ มีโต๊ะเก้าอี้ปฏิเสธสังฆกรรมได้อย่างพะอืดพะอม และยังแสดงอีกว่าตาชั่งระหว่างความเลวกับความดีที่เอนเอียงจนแทบจะไม่เหลือความดีอยู่เลย   ในบทนี้ยังกล่าวอีกว่า “ในห้องนั้นแม้แต่ความตายยังอายจะตาย กระทั้งคำหยาบช้ายังอายที่จะหยาบกระด้าง” นี้เป็นเหมือนคำประชดที่ว่า แม้แต่ความตายยังอายที่จะตาย กระทั้งความหยาบช้ายังไม่กล้าที่จะหยาบใส่ในห้องนั้นเลย “ถ้อยคำนั้นตอกตรึงด้วยตะปูดอกทอง  เลือดไหลท้นเกินตาตุ่มเสื้อคลุมยุติธรรม” จะเห็นได้ว่าในข้อความนี้บอกอย่างชัดเจนว่าคำพูดที่เอ่ยออกมานั้น เมื่อมีอำนาจของเงินเข้ามาเกี่ยวก็จะทำให้กลายเป็นความผิดในคดีนี้ไปได้อยู่ดี  ไม่มีความยุติธรรมใดสามารถทำลายความโลภของคนที่มีต่อเงินทองไม่ว่าจะอยู่อาชีพที่ต้องมีความเป็นธรรมแก่ทุกฝ่ายมากที่สุดก็ตาม “ในห้องนั้น ห้องนั้น ห้องที่ถูกปิดตาย” จากข้อความนี้จะเห็นได้ว่ามีการเน้นคำว่าห้องนั้น ห้องที่ถูกปิดตาย เป็นการเน้นถึงห้องที่บอกว่ายุติธรรม  เมื่อตัดสินคดีแล้ว  แต่ความจริงอาจจะไม่ได้เป็นความยุติธรรมที่เกิดขึ้นในห้องนั้นจริงๆ

          จากกวีบทนี้จะเห็นได้ว่ามีการกล่าวถึงคดีที่ปิดตายที่ไม่ได้รับความยุติธรรม  โดยมีอำนาจของเงินเข้ามาเกี่ยวข้องกับคดีนี้ในคำว่า “ถ้อยคำนั้นตอกตรึงด้วยตะปูดอกทอง” เป็นการกล่าวว่าร้ายและเย้ยหยันในความไม่เป็นธรรมในการตัดสินคดีปิดตายครั้งนี้  เพราะขนาดสิงของที่อยู่ในห้องยังแสดงอาการไม่พอใจในสิ่งที่สิ่งของได้ยินจากห้องพิจารณาคดีครั้งนี้   “ในห้องนั้นแม้แต่ความตายยังอายที่จะตาย” ก็หมายความว่า ชีวิตของคนเราต่างก็ต้องจบลงด้วยความตาย กวีเปรียบอย่างนี้ก็หมายความว่าโลกนี้ไม่มีความยุติธรรม  ถึงแม้จะพูดความจริงออกไป แต่ถ้ามีอำนาจของเงินเข้ามาเกี่ยว  จากคนไม่ผิดก็จะกลายเป็นคนผิดไปอย่างไม่มีความเป็นธรรม และจะไม่มีใครรู้ว่าความจริงว่าในการตัดสินคดีนั้นมีความเป็นธรรมจริงหรือไม่ เพราะเป็นห้องปิดตายที่จะมีแค่เจ้าหน้าทีและผู้ต้องหาเท่านั้นที่อยู่ในที่นั้น และก็จะมีผู้ต้องหาเท่านั้นที่รู้ว่าตัวเองผิดหรือไม่ผิดในคดีนี้