ชื่อบทกวี “อรุโณทัย” ในรวมบทกวี “มือนั้นสีขาว” โดย ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
ตีความ
บทความนี้เกี่ยวกับคนที่นอนหลับอยู่ จะเห็นได้ว่าในบทกลอน ฉากแรกที่เห็นคือ บรรยากาศตอนเช้าตรู
ที่เริ่มมีแสงสว่างส่องลงมาจากฟ้า
แต่ว่าตัวละครของเรื่องไม่ได้เห็นแสงสว่างนั้นเลย เพราะว่าเขายังนอนหลับอยู่ และความฝันของเขาก็กำลังดำเนินอยู่ต่อไป ทั้ง ๆ
ที่ถ้าเกิดเขาไม่ตื่นในตอนนี้มันจะทำให้เขาตื่นสายได้ แต่เขาก็กลับนอนหลับต่อไปเพราะไม่เห็นแสงพระอาทิตย์ที่ส่องลงมา
ในตอนนี้ฉันคิดว่ามันเป็นเรืองปกติของชีวิตคนอยู่แล้ว
เพราะว่าเราเกือบทุกคนต้องเคยผ่านเหตุการณ์นอนตื่นสายกันบ้างสักครั้งในชีวิตซึ่งมันอาจจะเกิดขึ้นได้เพราะความผิดพลาดในชีวิตของเรา คนทุกคนไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด แต่ว่าคำว่าผิดพลาดนี้มันสามารถใช้ได้ครั้งเดียว
เพราะเมื่อเราเจอเรื่องที่เราผิดพลาดเมื่อไหร่
เราจะสามารถจดจำและไม่ทำให้มันเกิดขึ้นอีก
และถ้าหากว่ามันคือความผิดพลาดของคุณ
คุณจะสามารถมีโอกาสในการแก้ไขได้เพียงหนึ่งครั้ง
เพื่อพิสูจน์ตัวเองว่ามันเกิดจากความผิดพลาด เกิดจากความไม่ได้ตั้งใจ แต่ว่าถ้าหากว่ามันเกิดเหตุการณ์นี้กับเราเป็นประจำ
หรือเราทำบ่อย ๆ มันจะไม่ใช่เรื่องผิดพลาดไปในทันที แต่มันคือความตั้งใจ หรือไม่ก็ความขี้เกียจของเราเอง ที่ทำให้เราสามารถทำสิ่ง ๆ เดิมได้ซ้ำ ๆ โดยที่ไม่พยายามจะปรับปรุงแก้ไขตัวเองเพื่อไม่ให้ทำผิดอีก มันจะทำให้คุณหมดโอกาสของคำว่าอภัยไปโดยปริยาย