รีวิวหนังสือ
เรื่อง ครูไพบูลย์ เป๋หลังค่อม ผู้ไม่ยอมจำนนต่อคำเย้ยหยัน
ชื่อเรื่อง ครูไพบูลย์
เป๋หลังค่อม ผู้ไม่ยอมจำนนต่อคำเย้ยหยัน
ผู้แต่ง ไพบูลย์
พันธ์เมือง
สำนักพิมพ์ อินสปายร์
เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตที่ผ่านมาของครูไพบูลย์
ซึ่งครูไพบูลย์นั้นโดนดูถูกจากคนในสังคมที่เชื่อว่าคนที่ไม่สมประกอบจะไม่สามารถทำงานได้ ไม่สามารถมีอนาคตที่ดีได้ มีแต่คนดูถูกไม่มีใครยอมรับความบกพร่องทางร่างกายของครูไพบูลย์เลย เมื่อครูไพบูลย์ตั้งใจจะบวชเณรเพื่อเรียนหนังสือก็กลับมีคนดูถูกว่ามาอาศัยวัดอยู่
หาเงินกับวัด เป็นมารศาสนา
แต่ว่าคำดูถูกต่าง
ๆ
ของคนรอบข้างก็ยิ่งเป็นแรงผลักดันให้ครูไพบูลย์ไปได้ไกลกว่าเดิมเพิ่มมากขึ้น เพราะครูไพบูลย์เป็นคนที่อดทนต่อสิ่งต่าง ๆ
รอบตัว ไม่ยอมให้คำเหล่านี้มาทำลายชีวิต เพราะชีวิตเป็นของท่าน
จะเป็นอย่างไรอยู่ที่ตัวของตนเองไม่ใช่คำจากปากของคนอื่น
ซึ่งครูไพบูลย์ก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ท่านได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่า อนาคตอยู่ที่เราเลือกไม่ใช่คำจากปากของใคร ฉันคิดว่าเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ดีมากสำหรับทุกคน
เพราะว่าคนทุกคน ไม่ว่าจะสังคมไหนก็ตาม
ไม่ว่าร่างกายจะครบหรือไม่ครบก็ตามแต่
ย่อมที่จะถูกบุคคลอื่นคอยดูถูกอยู่เสมอแล้ว
แล้วถ้าเกิดเราเลือกที่จะยอมแพ้เพราะคำพูดของคนอื่น
ก็เท่ากับเรายอมรับว่าเราเป็นแบบนั้นจริง ๆ แต่ถ้าเราคิดจะสู้ ทำชีวิตให้ดี ทำอนาคตให้ดี คนเหล่านั้นก็จะแพ้ภัยตัวเองไปแทน
หนังสือเล่มนี้สอนหลาย
ๆ อย่างเกี่ยวกับการใช้ชีวิต
ทำให้เห็นว่าทุกคนมีปัญหาของตัวเอง
และจะดีจะชั่วก็อยู่ที่ตัวของเรา ไม่จำเป็นว่าคนรวยจะดีกว่าคนจน
หรือคนจนจะดีกว่าคนรวย แต่มันอยู่ที่การใช้ชีวิตของเรามากกว่า
และมันอยู่ที่ความคิดของเราว่าจะจัดการกับปัญหาอย่างไร ชีวิตทั้งชีวิตของเรามักจะมีปัญหาเข้ามาเสมอ
แต่มันอยู่ที่ตัวเราเองว่าจะเลือกทางเดินให้กับตนเองอย่างไร
