ตีความ ชื่อบทกวี “เจ้าสาย” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ชื่อบทกวี “เจ้าสาย” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ตีความ

                บทนี้ทำให้เห็นถึงความคิดถึงใครสักคนที่ทำให้เราลืมไม่ลงจริง ๆ เป็นความคิดถึงที่โหยหาแต่ไม่สามารถส่งไปถึงได้ ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเช่นไรอยู่

                ในบทนี้คำว่าเจ้าสายนั้น  ชื่อเดียวกันแต่สื่อได้ถึงสองคน ซึ่งเจ้าสายคนแรกที่กล่าวถึงก็คือพี่สาว และเจ้าสายอีกคนก็คือชายหนุ่ม  ซึ่งทั้งสองคนนี้ได้จากไปอย่างไม่สามารถที่จะพบเจอกับผู้เล่าเรื่องได้อีกแล้ว สิ่งนั้นก็คือ ความตาย แต่ว่าความตายในบทนี้มีอยู่สองแบบคือ  ตายแบบหมดสิ้นลมหายใจ กับ ตายไปจากใจของผู้แต่งนั่นเอง

                เราจะเห็นว่าเจ้าสายที่เป็นพี่สาวที่ผู้เล่าเรื่องคิดถึงนั้น  ได้ตายจากไปแบบที่หนึ่ง  ซึ่งก็คือการตายแบบหมดสิ้นลมหายใจ  และได้กลายเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ไปแล้ว   ส่วนเจ้าสายที่หมายถึงชายหนุ่ม คือการตายไปจากใจผู้เล่าเรื่อง  หนุ่มคนนี้อาจจะเป็นคนรักของเธอก็ได้  ที่จากเธอไปแบบไม่มีวันกลับมา  เพราะเจ้าสายคนนี้คือคนที่ทำให้ผู้เล่าเรื่องรู้สึกสุขใจ ดีใจที่ได้พบเจอ เหมือนดอกไม้ที่เบ่งบานสวยงาม  แต่เมื่อไม่ได้เจอ ทุกอย่างก็พลันมืดมนเป็นทุกข์ไป เหมือนกับพระจันทร์ที่มีเมฆมาบดบังแสงทำให้ห้องไม่สว่าง 

                ฉันคิดว่าในความหมายของพระจันทร์กับดอกไม้นั้นเหมือนกัน นั่นก็คือความรู้สึกของผู้หญิง  ถ้าเปรียบเป็นดอกไม้เราจะเห็นได้ว่าถ้ามีความสุขดอกไม้จะบาน แต่ถ้าทุกข์เมื่อไหร่ดอกไม้จะเฉาทันที  ส่วนพระจันทร์ก็เป็นผู้หญิงอีกเช่นกัน  เพราะว่าพระจันทร์มีความหมายในเชิงเปรียบเทียบกับความสวยงามอยู่แล้ว  แต่ถ้าพูดถึงแสงของพระจันทร์นั่นก็คือ ความสุขความทุกข์ของผู้หญิงอีกเช่นกัน

เจ้าสายทั้งสองของบทนี้มีความสำคัญกับชีวิตของผู้เล่าเรื่อง  เพราะทั้งสองส่งผลกระทบต่อผู้เล่าเรื่องโดยตรง แต่ความสุขและทุกข์ต่างกัน   กับเจ้าสายที่เป็นพี่สาวนั่น เป็นความรู้สึกที่คิดถึงละลึกถึง แต่เจ้าสายที่เป็นชายหนุ่มนั่นให้ความรู้สึกที่สิ้นหวัง คิดถึงในอารมณ์หม่น ๆ โหยหาที่อยากจะเจอ แต่ก็ไม่สามารถที่จะเจอได้อีกแล้ว  แต่สิ่งที่สองคนนี้เกี่ยวข้องกับผู้เล่าเรื่องก็คือ สองคนนี้ไม่สามารถที่จะกลับมาเจอกับผู้เล่าเรื่องได้อีกแล้ว  และเรื่องของความรู้สึกเราก็ไม่สามารถทราบได้ว่า เมื่อไหร่เราจะเลิกเสียใจและจมอยู่กับความทุกข์ได้เสียที