ชื่อบทกวี “อาบน้ำ”
ในกวีนิพนธ์ “ครอบครัวดวงตะวัน” โดย
ศิวกานท์ ปทุมสูติ
ตีความ
บทกวีบทนี้อ่านแล้วถึงกับสะดุ้งในหลาย ๆ คำในบทนี้ เพราะเป็นการใช้คำที่ตรงแสนตรง แต่ก็ดูน่ารักเมื่ออ่านจบแล้ว
บนนี้เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า ผู้หญิงคนหนึ่งได้ไปรับสุนักมาเลี้ยง
สุนัขตัวนั้นอายุได้ 1 ขวบ ด้วยความที่ซนแสนซนซะเหลือเกิน เนื้อตัวจึงได้มอมแมม จนไปติดเห็บหมัด อยู่ไม่ค่อยติดบ้าน เพราะชอบเที่ยว เล่นไปทั่ว จนเจ้าของต้องพาไปหาหลวงตาที่วันเพื่อจะได้ขอยาแก้เห็บหมันที่ไปติดจากตัวอื่นมากำจัดให้หมดสิ้นไป
ซึ่งบทที่อ่านแล้วสะดุ้งมีอยู่หลายบทด้วยกัน
แต่ขอยกตัวอย่างสัก 2 บทให้เห็น แล้วคุณจะรู้ว่าสะดุ้งจริงไหม
บทที่7
“
เป็นสาวเป็นนาง ไม่รักษานวล
‘แรด’
เกินสมควร จะเสียราคา”
บทที่8
“
หนุ่มหนุ่มรุ่นใหม่ รักใคร่หมาย ‘ฟัน’
พลาดแล้วอย่าฝัน ว่ามันเห็นค่า ”
เป็นไงบ้างคะ สะดุ้งเหมือนฉันกันหรือเปล่า ไม่ว่าจะหญิงหรือชายเจอบทนี้แล้วเห็นทีจะสะดุ้งพอกัน
กลับมาที่บทกันต่อดีกว่า บทนี้ถึงมาแม้ว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับน้องหมาที่ชอบไปเที่ยวแล้วกลับมาในสภาพมอมแมม
แต่ใครหลายคนก็รักและเลี้ยงดูน้องหมาไม่ต่างจากลูกเหมือนกัน ซึ่งการที่พูดจาสั่งสอนน้องหมาแบบนี้ มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร การที่เราเลี้ยงดูอย่างดี
เราย่อมรักและเป็นห่วง ไม่อยากให้ไปเที่ยวเล่นไหนไกล ไม่อยากให้ไปติดพันธุ์กับสุนักที่เราไม่รู้จัก
เพราะเราเป็นห่วงสุขภาพของสุนักของเราที่อาจจะติดเชื้อจากสุนักตัวผู้ตัวไหนแล้วเกิดโรคกลับมาก็ได้ และแน่นอนสุนักเมื่อผสมพันธุ์แล้ว ตัวผู้ก็จากไป
คนที่เดือดร้อนก็จะเป็นเราที่ต้องคอยเลี้ยงดูทั้งแม่ทั้งลูก
นี้จึงเป็นอีกเหตุผลที่เราทำหมันให้กับสุนัก เพราะป้องกันได้ทั้งการติดเชื้อจากสุนักตัวตัวผู้ตอนผสมพันธุ์และอีกสาเหตุก็คือ การคุมกำเนิด เพราะหากปล่อยไว้โดยไม่ป้องกัน
อาจจะทำให้มีลูกมีหลานออกมามากจนเป็นปัญหาปากท้องภายหลังได้
สุดท้ายนี้สิ่งที่อยากจะฝากฝังไว้ก็คือ โปรดสอดส่องดูแลสุนักของท่านให้เป็นอย่างดี อย่าให้ไปเที่ยวเล่นไกลหูไกลตา เพื่อสุขอนามัยที่ดี
และได้อยู่ดูแล(สุนักของ)ท่านไปอีกนาน
