ชื่อบทกวี “ดาวอุดมการณ์” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์
“มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย
ชมจันทร์
ตีความ
บทกลอนนี้ทำให้รู้สึกว่า
คนเราทุกคนนั้นไม่ว่าเรื่องที่เราเจอจะใหญ่แค่ไหน
จะยากแค่ไหน
จะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม
ถ้าเกิดว่าเรามีอุดมการณ์ที่แน่วแน่
ตั้งใจไว้ว่าจะต้องทำให้ได้
อุดมการณ์นี้เองที่จะเป็นตัวผลักดันเราให้ก้าวต่อไปข้างหน้า ถึงแม้ว่าอุปสรรคจะมีเยอะก็ตาม
แต่ว่าเราก็พร้อมที่จะเดินหน้าเข้าไป และด้วยความรู้สึกที่แน่วแน่มั่นคงที่จะทำสิ่งนั้นต่อไป เราก็จะสามารถทำมันได้จริง ๆ ในสักวันหนึ่ง
สำหรับความเห็นส่วนตัวของฉัน
ฉันคิดว่าอุดมการณ์นั้นเป็นสิ่งที่ไม่มั่นคงเท่าไหร่ ถ้าเกิดว่าขาดความเชื่อมั่นและยึดมั่นในสิ่งนั้นจริง
ๆ
เพราะว่าอุดมการณ์เหมือนเป็นสิ่งที่ถูกปลูกฝังได้ง่ายจากความเชื่อมั่นที่มีต่อ
ๆ กัน ความคิดเดียวกัน ความเห็นเดียวกัน แต่ว่าถ้าเกิดว่าเราไม่ได้เชื่อมั่นในสิ่งนั้นด้วยความรู้สึกของเราจริง
ๆ มันก็ไม่สามารถเป็นอุดมการณ์ที่มั่นคงและทำให้มีประสิทธิภาพสำหรับเราได้
การที่อุดมการณ์จะเกิดขึ้นได้ มันก็เกิดมาจากการที่เรายึดมั่น
เชื่อมั่นในสิ่งนั่นจริง ๆ เราถึงกล้าเดิมพันมันด้วยชีวิต
แต่หากว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เราเชื่อมั่นมาจากใจเราจริง ๆ เป็นแค่ตามกระแส
หรืออาจจะเป็นเพราะอิทธิพลอะไรที่มาจูงใจเราก็ตาม ถ้ามาจากปัจจัยเหล่านี้ ก็แน่นอนว่าไม่มีใครจะเอาชีวิตไปฝากไว้กับสิ่งที่ตนไม่เชื่อมั่นมันจากใจจริง
ๆ ได้หรอก