ตีความ ชื่อบทกวี “เพื่อเพื่อนทะนง” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ชื่อบทกวี “เพื่อเพื่อนทะนง” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ตีความ

                บทกลอนนี้คงเหมาะสำหรับคนที่มีความหยิ่งทะนงในตัวเองสูงมาก  คิดว่าตัวเองดี  ตัวเองเก่ง  ตัวเองเจ๋ง  ไม่จำเป็นที่จะต้องง้อใคร  ไม่จำเป็นต้องสนใจใคร ไม่จำเป็นต้องมีสังคม  อยู่ได้ด้วยตัวเอง  

                ถ้าลองมองจากมุมของคนที่เป็นคนนิสัยแบบนั้น   ฉันคิดว่าบางทีบางคนเขาไม่ได้อยากจะเป็นคนแบบนี้หรอก  แต่อาจจะเพราะว่าสังคมที่เขาเคยเจอมันไม่ได้ดีเหมือนที่คนอื่นเจอ   บางทีเขาอาจจะเจอแต่สังคมที่ไม่มีความจริงใจ  เอาเปรียบ  เมื่อเขามีประโยชน์ก็มีคนเข้าหา แต่เมื่อเขาหมดประโยชน์ก็เขี่ยเขาทิ้งอย่างไม่สนใจใยดี  หรืออาจจะโดนเพื่อนสนิมที่ไว้ใจมาก ๆ หักหลังจึงฝังใจในการเข้าหาคนอื่น เพราะขนาดคนที่ตนเชื่อใจไว้ใจยังหักหลังกันได้แล้วนับประสาอะไรกับคนที่เพิ่งเคยเจอ จะเชื่อใจไว้ใจได้อย่างไรว่าคนที่พบเจอในปัจจุบันเป็นคนที่ไว้ใจได้ เชื่อใจได้  อาจจะเป็นเพราะว่าคนเหล่านี้เจอกับเหตุการณ์แบบนี้ในช่วงเวลาที่ผ่านมาของชีวิต  จึงทำให้เขากลัวที่จะโดนแบบเดิม กลายเป็นปมฝังใจ  คนเหล่านี้เขาจะคิดว่าเขาไม่สามารถเชื่อใจใครได้นอกจากตัวของเขาเอง

                แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนที่ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของใครเลย  ไม่ฟังเสียงจากคนรอบข้างเลย   คนเรามีความผิดพลาดกันทั้งนั้น   ต้องหัดฟังเสียงติชมของคนอื่น เพราะไม่มีใครที่ไม่เคยผิดพลาด ไม่มีใครที่สมบูรณ์ไปทุกอย่าง  และการที่ดื้อรั้นที่จะไปต่อทั้ง ๆ โดยที่ไม่สนใจเสียงของคนที่ทำงานร่วมกันเลย นั้นก็จะยิ่งทำให้มีแต่คนไม่ชอบ  กลับกลายเป็นว่าไปกระตุ้นให้คนที่เข้าหาเรากลายเป็นคนที่ไม่จริงใจไปเสียดด้วย เพราะว่าเราไม่คิดจะฟังเสียงรอบข้าง เสียงเตือนของคนที่หวังดีกับเราจริง ๆ มัวแต่เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่จนทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปเพราะความทะนงของตัวเอง

                ฉันคิดว่าคนความหยิ่งทะนงนั้นมีกันทุกคน เพียงแต่จะมากหรือน้อย  แต่ถ้าเราเป็นหนึ่งในนั้นที่ฝังใจกับเพื่อนที่เข้ามาในแง่ร้ายมากกว่าดี   เราก็อย่าเอาอดีตที่เลวร้ายมาปักใจเชื่อว่าคนทุกคนต้องเป็นแบบนั้นหมด  บางทีคนที่เขาอยากจะเข้ามารู้จักกับเรา เขาอาจจะอยากรู้จักจริง ๆ จริงใจกับเราจริง ๆ เป็นมิตรที่แท้จริงก็ได้