ตีความ ชื่อบทกวี “อาจจะไป” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ชื่อบทกวี “อาจจะไป” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ตีความ

                ในบทนี้ฉันรู้สึกว่าเป็นบทที่อยากจะไปจากตรงนี้ แต่ว่ายังติดที่เรามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบอยู่  ซึ่งก็หมายความว่าตอนนี้เรายังทนได้อยู่  เรายังรับสิ่งเหล่านี้ได้อยู่   ถ้าเกิดว่าฉันจะเปรียบบทนี้กับเรื่องของความรัก   ฉันคิดว่ามันก็คงเป็นปกติของช่วงชีวิตคนเรา  ที่อยากจะหนีไปจากคนคนหนึ่งเสียให้พ้น  แต่มันก็ติดที่เรายังมีความรู้สึกให้เขาอยู่นั่นเอง  สิ่งที่ทำได้ก็เพียงแต่อดทนเข้าไว้  ข่มใจตัวเองเข้าไว้

                ฉันคิดว่าการที่เราคิดไว้ล่วงหน้าว่าเราจะไปจากจุด ๆ นี้ให้เร็วที่สุด  แต่เคยรู้สึกไหมว่าแล้วทำไมเราไม่ไปเลยล่ะ เรายังทนอยู่และยังหาเหตุผลว่าเรายังไม่สามารถไปได้  เพราะมันคือความรับผิดชอบของเรา  มันคือหน้าที่เรา  มันคือสิ่งที่เราต้องทำ  ฉันว่ามันดูย้อนแย้งเกินไปกับคำว่า ไป เพราะสิ่งที่เราคิดอยู่คือการคิดที่จะอยู่กับมันเสียมากกว่า

                ถ้าเราอยากจะไปจริง ๆ เราไม่ไหวจริง ๆ  เราไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลอะไรเลยเพื่อที่จะทนและอยู่กับมันต่อไป   แต่เป็นเพราะว่าเรายังให้โอกาส โอกาสในที่นี้คือ ทั้งกับตัวเอง และกับคนอื่น  และหวังว่ามันจะดีขึ้น  แต่ถ้าวันใดความอดทนเราหมดลงจริง ๆ   เราก็คงไปอย่างที่ไม่มีเหตุผล ไม่มีอะไรจะทำให้เราอยู่ต่อไปได้  และไม่มีคำร่ำลาใด ๆ นอกจากการหายไปอย่างที่ไม่มีสัญญาณเตือนหรือเสียงใด ๆ บอกกล่าวล่วงหน้าอีกเลย นอกจากความเงียบ