ตีความ ชื่อบทกวี “รุ้ง” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ชื่อบทกวี “รุ้ง” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์ “มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย ชมจันทร์

ตีความ

                บทความนี้ฉันรู้สึกว่าเหมือนแม่ที่กำลังรอคอยลูกอยู่ที่บ้าน  ซึ่งบ้านนั้นน่าจะอยู่ที่ต่างจังหวัด เพราะว่าจากการที่อ่านแล้วฉันรู้สึกว่าระยะทางของทั้งสองนั้นห่างไกลกันเหลือเกิน  เพราะว่าตอนเปิดเรื่องนั้นได้เริ่มต้นว่า “ไม่ได้ข่าวเงียบหายเหมือนตายจาก” จากวรรคนี้ทำให้เห็นว่าเป็นการจากันที่ยาวนานดังช่วงชีวิตเลยก็ว่าได้ หรืออาจจะเพราะว่าการที่เรารอคอยใครสักคนมันอาจจะยาวนานและทรมานกว่าเวลาปกติก็ได้

                และเมื่อมาถึงท่อนผู้แต่งพูดถึงเรื่องที่คิดว่าเงียบหายไปเพราะท่องตำรา   ค่ำเคร่งในการสอบ   ฉันก็ยิ่งเห็นภาพของคนเป็นแม่ที่ส่งลูกไปเรียนหนังสือในต่างที่ต่างถิ่น  ที่ต่างรอคอยให้ลูกได้ส่งข่าวคราวมาที่บ้านบ้าง หรือกลับมาหาแม่ที่บ้านบ้าง  เพราะว่าลูกไม่ได้กลับมาหาแม่ กลับมาเยี่ยมบ้านที่เคยอยู่อาศัยนานแล้ว แต่ก็เข้าใจว่าลูกคงเรียนหนักเลยไม่กลับมาบ้าน  สิ่งที่ทำได้ก็เพียงแต่ส่งกำลังใจไปให้ลูก ให้ลูกไปตามทางที่ฝันไว้  ให้ได้ใบปริญญาตามที่ลูกตั้งใจไว้  แต่ถ้าการเงียบหายไปของลูก  เกิดจากการหายไปด้วยเหตุผลอื่นที่ไม่ได้หายไปเพราะเป็นเพียงช่วงสอบ แต่หายไปตลอดกาลโดยไม่มีทางจะพบเจอกันได้อีก  ทำให้ความรู้สึกของคนที่รอคอยการกลับมา คนที่รอคอยให้ลูกได้ประสบความสำเร็จในชีวิต  ความรู้สึกต่าง ๆ ทั้งชีวิตของคนเป็นแม่ก็ได้พังทลายลงไปพร้อมกับการจากไปของลูก