ชื่อบทกวี “ลอยรัก” ในกาพย์กลอนแห่งอารมณ์
“มิเหมือนแม้นอันใดเลย” โดย
ชมจันทร์
ตีความ
บทนี้เป็นบทที่คนอารมณ์อกหักมาลอยกระทงอยู่ท่ามกล้างวันลอยกระทงที่ครึกครื้น คนอื่นอาจจะลอยด้วยความสุข
ที่ได้มาเป็นคู่ แต่ว่ามีเพียงตัวเราที่ลอยเอาความทุกข์ออกไปจากใจของเรา ลอยตัวเองในวันเก่าเพื่อเป็นตัวเองในวันใหม่
ในบทนี้นอกจากความเศร้าของตัวเอกที่ลอยกระทงแล้ว
ฉันยังเห็นความมุ่งมันบางอย่างที่ออกมาจากความรู้สึกเศร้าเสียใจนี้ก็คือ การเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน บอกลาตัวเองที่จะเป็นเหยื่อของสิ่งต่าง ๆ
ที่เข้ามาเล่นตลกร้ายกับชีวิตของเรา
เป็นการเตือนตัวเองไม่ให้กลับไปเป็นคนที่ถูกใครมาเล่นกับความรู้สึกได้ง่าย
ๆ อีก ทำให้เห็นพลังที่เข้มแข็งได้อย่างชัดเจน ทุกความอ่อนแอของตัวเราเองนั้น
มักจะแรงกระตุ้นให้เราได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่มันไม่ได้สวยงามแบบที่คิด
แต่มันคือความจริงของโลกนี้ที่เราต้องเจอ
แล้วสักวันหนึ่งเราจะเป็นผู้เข้มแข็งที่พร้อมจะต่อสู้ทุกอย่างกับโลกใบนี้ได้